Ton's Blog

ผมไม่ได้เขียน blog มานานครับ เพราะมัวแต่ update status ผ่าน FB
วันนี้ ว่างๆ ก็เลยมีเรื่องที่อยากเล่า มาเขียนให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ อ่านกันครับ ..

ตามหัวข้อเลยครับ ความเก๋า มันไม่ได้หาซื้อกันได้ มันต้องมาจากประสบการณ์
ที่สั่งสม เรียนรู้ ลองผิด ลองถูก ตลอดจน ฝึกฝนศึกษา สิ่งใหม่ๆ เสมอ ไม่หยุดนิ่ง ..

สำหรับผมเอง กว่าจะมาถึงตรงนี้ได้ ที่มาดูระบบเว็บใหญ่ๆ ระดับประเทศได้ ไม่ใช่ว่า
จะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ ครับ ผมเริ่มทำเว็บตั้งแต่ ปี 1996 เพื่อทำเป็นของขวัญวันเกิด ให้กับ
ผู้หญิงที่ผมรักมาก สมัยก่อน คนเขียนเว็บได้ มีน้อยมาก เขียนเป็น HTML มี JS นิดหน่อย
มี Java Applet นิดหน่อย พอเท่ห์ มีเสียงเพลง ที่เป็น melody นิดหน่อย (.midi)  ทำเป็น
ของขวัญวันเกิดให้เค้า ใส่แผ่น FD 1.44″ แล้วก็ทำ virus ที่บรรเลงเพลง HBD และขึ้น
ข้อความ HBD คนที่ผมรัก กระจายไปทั่วในยุคนั้น (เค้าคงไม่ปลื้มหรอก) ..

ต่อมาผมเขียนด้วย HTML และ Java Script จนเบื่อแล้ว ก็เริ่มอยากให้มัน dynamic
มากขึ้น ก็เลยมาเริ่มเขียนด้วย Perl (CGI) ทำให้เว็บสามารถติดต่อกับผู้ใช้ได้ดียิ่งขึ้น
มี Webboard มี GuestBook มี  Counter มีอะไรต่างๆ ไว้ติดต่อกับ user ให้ดูเว็บน่าสนใจ
มากยิ่งขึ้น สมัยก่อน เก็บ data เป็น textfile ผมเชื่อว่า คนที่เขียนโปรแกรม ติดต่อกับ
textfile มาก่อน เป็นคนที่มีประสบการณ์สูง จะมาเขียน ติดต่อกับ DB ต่างๆ ก็ทำได้
อย่างง่ายดาย .. ต่อมาผมเริ่มเขียน PHP เพราะว่ามันยืดหยุ่นกว่า Perl ทำงานได้ง่ายกว่า
เขียนง่ายกว่า จาก textfile ธรรมดา เริ่มมี DB ที่ชื่อว่า MySQL เข้ามา สมัยนั้น ถือว่าเจ๋งมาก
ผมเขียน Webbboard เขียน GuestBook แจก แล้วก็เปิดเป็น Free Service ด้วย ..

เปิดเว็บบริการ Free Webboard, Free GuestBook ด้วย PHP+MySQL สมัยนั้น คนใช้เยอะมาก
ทั้งเมืองไทย และเมืองนอก Server เริ่มทำงานหนัก ผมเลยต้องหันมาทำ Server เอง โดยเริ่มต้น
จากเอา PC เสปค ธรรมดา มาลง Linux โดยได้พี่บอมบ์ (MangMug) มาช่วย ตอนนั้นผมเริ่ม
ได้จับ Unix จริงๆ จังๆ โดยได้เข้าไปทำงาน ที่สำนักวิจัยคอมพิวเตอร์ KMITL โดยได้พี่กิตติ ช่วยสอน
ในเรื่องต่างๆ ทำให้ผมได้มีทุกวันนี้  ..

จากนั้นมาผมก็ต้องดูระบบหนักๆ มาตลอด ทำให้ความแข็งแกร่งและประสบการณ์ เพิ่มขึ้น
ผมพูดมาซะยาว เพียงเพราะอยากให้คนรุ่นหลังๆ ได้เข้าใจว่า ไม่มีความสำเร็จใด มันหาซื้อได้
หรือได้มาง่ายๆ ทุกอย่าง มันต้องอาศัยความทุ่มเท การเรียนรู้ และพัฒนาตนเองตลอดเวลา
ทุกวันนี้ ผมไม่ได้คิดว่าผมประสบความสำเร็จ ผมก็ยังไม่ได้หยุดที่จะเรียนรู้ ในเรื่องที่ผมสนใจ
อยู่ตลอดเวลา อย่าหยุดที่จะเรียนรู้ครับ ..

true coffee

สวัสดีครับ ช่วงนี้ผมห่างหายไปนาน ไม่ได้มาเขียน blog เลยครับ แต่ไม่ได้หายไปไหน
หรอกครับ ยังอยู่หน้าจอคอมตลอด บางคนกล่าวไว้ว่า คนที่งานยุ่ง คือคนที่แบ่งเวลา
ไม่เป็น ผมว่าสำหรับบางอาชีพ ที่ต้องรับผิดชอบ 24×7 มันก็แบ่งเวลายากเหมือนกัน
นอกจากจะทำให้ระบบที่ดูแลอยู่ มันนิ่ง และเกิดปัญหาน้อยที่สุด ..

ผมเองไม่เคยสบายใจเลย ถ้าระบบที่ผมดูอยู่ไม่ดีพอ อยากทำให้มันดีที่สุด แต่บางอย่าง
ก็ต้องอาศัยหลายๆ ปัจจัย ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลา ใช้แรงงานคน ใช้งบประมาณ แต่ผม
เชื่อว่า สักวัน สิ่งต่างๆ ที่เราตั้งใจทำ เราทุ่มเท ทำด้วยความเชื่อมัน มันจะสำเร็จ แน่ๆ
มันก็เป็นความท้าทาย ที่ทำให้เรามีไฟในการทำงาน ยิ่งยากๆ ผมยิ่งชอบ ต้องทำให้ได้
งานจะสนุกไม่สนุก จะน่าเบื่อหรือไม่น่าเบื่ออยู่ที่เราเอง ถ้าเรามีเป้าหมายของเรา ผมว่า
ทุกงานเป็นงานที่สนุก ท้าทาย ..

บางทีงานดูระบบ idea ในการแก้ปัญหา เป็นส่ิงที่สำคัญมาก มันไม่มีอะไรที่ถูกผิด
ไม่มีอะไรที่ 1+1 ต้อง เท่ากับ 2 แต่ว่าปัญหาต่างๆ บางทีการแก้ไข ต้องทำหลายๆทาง
ไม่มีสูตรสำเร็จในการแก้ไขปัญหา เรื่องพวกนี้ ต้องเรียนรู้ ต้องค้นคว้า และต้องอาศัย
ประสบการณ์ที่ผ่านปัญหาต่างๆ มา เพื่อวิเคราะห์และแก้ไข ..

เมื่อวานผมเกิด idea ขึ้นมานิดนึง ก็เลยให้เพื่อนช่วยกันแก้ ตาม idea ที่คิดได้ ก็ทำให้
อะไรๆ ดีขึ้นมาได้เยอะเหมือนกัน จะได้มีเวลาไปคิด ไปทำอะไรเพิ่มหน่อย 🙂